Beste lezers,

vanaf de 'vroege' morgen wensen wij jullie een goede middag toe. Het is hier vandaag stralend weer, net als gisteren, eergisteren, de dag ervoor....enz.enz. Vandaag zijn twee dames begonnen met het kinderwerk, Else-Marlies en Hermien hebben op dit moment een klas onder hun hoede. Gisteravond waren ze nog enigszins gefrustreerd omdat het kinderwerk niet van de grond leek te komen, maar een gesprekje met de directrice van de school (woont hier onder dezelfde omstandigheden als de kinderen op het terrein) en tolk Elisee (hij is tijdens de aardebing zijn tweelingbroer hier verloren) werd al snel duidelijk dat de dames wat mochten gaan ondernemen. Meteen vanmorgen om 8.00, na het hijsen van de vlag en het zingen vanhet volkslied zijn ze begonnen. We hebben al wat foto's dus als het internet het toelaat zal ik ze één of meer keren plaatsen. Onze jeugd is vandaag ingestort, Rik is bekaf en is terug zijn bedje in gegaan, stoere soldaat Leendert is kennelijk zijn inspiratiebron even kwijt en nam ook even tijd voor zichzelf. Maar ze hebben het heel dikverdiend en er was tot een paar minuten geleden ook niet veel te doen opde bouwput. Ik heb erg last van ontstoken ogen, ze zijn dik en nauwelijks open te houden, ik moet er van Linda zometeen zakjes natte kamillentee opleggen. Ik denk dat het de combi wind, stof en warmte is. Aangezien de vrouwen vandaag lekker aan het werk konden heb ik de afwas voor mijn rekening genomen en alles opgeruimd, samen met newbe bouwvakster Willie.

Jan is gisteren begonnen met de renovatie van de kerk, dat is zijn roeping hier, hij heeft projecten in het project en haalt daar schijnbaar onuitputtelijke energie uit. Wat een kanjer en wat een genot om met hem te mogen werken. Niet alleen met hem hoor, en hij is zeker ook niet de enige kanjer hier maar wel een hele bijzondere, en bijzonder aangename. Wim was vanmorgen onze persfotograaf en is inmiddels weer naar de bouwput.

Wat we nog niet verteld hebben is dat er hier afgelopen maandagochtend een lichte aardbeving was, alles rammelde en schudde een beetje maar niemand raakte in paniek, alleen Linda kwam bij ons binnen (we zaten te ontbijten)om door te geven dat we eigenlijk direct naar buiten hadden moeten rennen, doen we de volgende keer dan wel.

Mijn baard begint ook al lekker te groeien en te kriebelen, het kerstgevoel is hier echter verder weg dan ik me ooit voor heb kunnen stellen. Al zingen ze hier 's avonds soms wel kerstliedjes, wellicht om te oefenen voor kerst. Ik wilde hun geduld op de proef stellen en ze 'I'm dreaming of a white Christmas' aanleren maar daar was niet iedereen het mee eens :)

Vandaag trateren we de hele school op een lekkernij, dat kost € 25,00 dus zeg € 3,00 per deelnemer en dat hebben we er graag voor over om 200 blije gezichten te zien.

Ik ga weer even dienstbaar zijn en koffie / theezetten voor de bouwvakkers en andere kanjers.

Ik probeer nog even wat foto's te plaatsen,

veel leesplezier en tot snel

Michel