We hebben gisteren een wat matte dag gehad, het begon allemaal heel leuk met een ontbijt bij ons samen met het Duitse gezin en hun 'adoptiezoon' Elisee. Oudste dochter Debby (zie ook foto met Leen) was jarig en de jongens hadden ze uitgenodigd voor een ontbijtje. We hadden slingers opgehangen en Debby die naar eigen zeggen niet graag in met middelpunt staat (maar wel straalt bij iedere aandacht die ze krijgt) vond het maar helemaal niks.

De ouders, het zusje Gaby en Elisee lieten duidelijk merken hoe leuk ze het vonden. Onze jongens Leen en Rik hadden een mooi kado gekocht hier, een sierradensetje, ketting, oorbellen en een horloge (waarschijnlijk op batterijen en waarschijnlijk (bijna) leeg) maar het kwam over. Leen mocht tussen de middag 'in Duitsland' eten, Rik wilde liever 'in Nederland' eten, het eten was hetzelfde, Haïtiaanse Lasagne. Een beetje als amarican style piza, net niet dus, de onderkant was zo hard dat je er een bijl voor nodig had om er door te komen, de bovenkant was rubber van een zachtere samenstelling maar de vulling was heerlijk. 's Avonds hebben we met een hele groep in ons verblijf gegeten, Linda had Torten gemaakt en broodjes Gyros gemaakt en we hadden een soort ondefinieerbare pap gekregen als avondeten met broodjes en een soort pannenkoekjes die het midden hielden tussen zoete pannenkoekjes en drie in de pan, maar dan zonder vuling. Het blijft bijzonder hoe ze dat op kolen klaar kunnen maken.

Er was gisteren geen staal, dus op de bouw was het rustig. We hadden niet veel te doen. Ik (Michel) heb de geluidsinstallatie gesloopt, ga hem vanavond, morgen of vrijdag maken. Ik wilde een extra (er waren er al drie)verlengsnoertje toevoegen omdat het snoer te kort was, maar of er nou een snoerbreuk in het laatste snoer zat of dat de tape ergens heeft losgelaten.... ik weet het niet maar hij doet het niet meer. Aan de kroonsteentjes kan het in ieder geval niet liggen want die hebben we niet..... Zou ook zinloos zijn zonder fittingschroevendraaier.

De lijfstraffen die gisteren gezien zijn bij de school kwamen niet christelijk over, als we het oog om oog, tand om tand principe toe zouden passen zou debewuste 'oppasmoeder' de komende acht maanden gevoerd moeten worden vanwege de zweepslagen op haar handen en de komende 4 tot 6 maanden staand werken vanwege de zweepslagen op haar uitstulpende derriere. We willen proberen dit ter sprake te brengen maar moeten een goed moment afwachten. Vanmorgen ging om 04.45 de wekker af in het kantoortje dat grenst aan de damesslaapplaats. Ze kregen hem niet uit, iedere drie minuten ging dat klereding af en ze hebben uiteindelijk uit pure wanhoop ingebroken en de telefoon weggehaald en naar het dagverblijf gebracht. Willie was inmiddels zo wakker dat het ontbijt al om 06.00 klaar stond, de rest van de dames hebben nog even geslapen.

Tijdens het ontbijt hebben we besloten om eerst de lijfstraf bij de eigenaar van de telefoon uit te voeren, en pas daarna gaanpraten om hem af te schaffen :).

Wim heeft gisteren de kansel gerepareerd, uit oude kerkbanken nieuwe weten te maken en hele mooie opbergbakjes voor schroeven gemaakt. Hij is gezakt voor zijn meubelmakersdiploma hier en moet volgend jaar rond dezelfde tijd opnieuw examen doen. Leen wil in maart - april al terug voor een maand (Debby vertrekt in april maar dat heeft er vanzelfsprekend niets mee te maken), Rik ziet een nieuwe reis ook wel zitten, Jan is tegen lijfstraffen en ziet daarom ineens veel minder in deze droom, Ruud en Hermien hebben het reuze naar hun zin hier en doen heel veel goeds, ze laten hier een stukje van hun hart achter maar als ze nog meer reizen ondernemen met GAiN kan dat ook op andere plaatsen gebeuren en dan moet je keuzes maken. Willie weet nog niet of ze vrij kan krijgen van de BAM die haar vast als ijzervlechtster aan gaat nemen na deze reis, Else-Marlies wil volgend jaar ook beslist een reunie hier en ik zou hier het liefste blijven.

Vandaag is er staal en kan er gewerkt worden, mijn ogen zitten weer bijna helemaal dicht, ik 'zie uit' naar een doktersbezoek aanstaande maandag. Onze voeten beginnen ook aardig dik te worden van de warmte maar we houden het nog wel vol tot zondag.

Morgen gaan we naar Hart voor Haïti, Johan Smoorenburg is weer terug van vakantie en we zijn van harte welkom. Jammer dat ik vergeten ben mijn tom-tom mee te nemen, nu moeten we zoeken...

In Holland nog een mooie middag, ik ga proberen nog wat foto's van het verjaardagsfeestje van gisteravond te plaatsen en ga mijn ogen weer dicht doen.

Michel en de groupies....

Ps. waarschijnlijk hebben jullie al gegeven voor de woordenboeken maar niet de juiste code (7008) gebruikt :(. Willen jullie alsnog zorgen dat we geld genoeg hebben om die woordenboeken te geven? Het zou een kroon op ons verblijf zijn. Alvast bedankt!!!!